ŞEYTANIN HRİSTİYANLARI KENDİSİNİN OYUNCAĞI HALİNE GETİRMİŞ OLMASI

netice itibariyl e diyebilir iz ki, her aklı başında insan, şeytanın hristiyan larla adamakıllı oynadığını, onları çağırıp kendisine itaat ettirdiğini görür, kabul eder... Gerçekten şeytan onlarla, çocuğun topla oynadığı gibi oynamış, onlara istediğini kabul ettirip soyletmiştir...
Gerek yüceler yücesi Allah hakkında, gerek îsa (a.s.) hakkında, gerek salibe (haç'a) ibadet hakkında, gerekse kiliseler ini suretlerl e donatıp o suretlere secdeler etmeleri ve tapınmaları hakkında onları kendisine oyuncak edinmiştir... Bugün onların rengarenk suretler ile donatılmamış bir tek kilisesin i göremezsin! Çünkü her bir kiliseyi, isa'nın, Meryem'in, Circis'in, Batris'in ve daha başkalarının suretleri yle doldurmuşlar, bu suretlere secdeler edip tapınmakta hiçbir mahzur görmemişlerdir... Hepsi olmasa bile, büyük bir çoğunluk bu suretlere

306. Haşr suresi, 23

secde eder. Allah'ı bırakıp bu suretlere sığınır, bu suretlere dua ve niyazda bulunurla r.
Hatta günün birinde iskenderi ye patriği; Rum hükümdarına bir mektup yazıp, suretlere secde etmenin gerekli olduğunu isbata (!) çalışıyordu... Bu patrik yazdığı bu mektubund a diyordu ki: "...Allah Musa'ya, Zaman Kubbesi'ne Saros'un suretini yapmasını emretmiştir. Çünkü Davud'un oğlu Süleyman, heykeli yaptığı zaman, bu heykelin üzerine Saros'un altından bir suretini yapmış idi."
"Bunun misâli şuna benzer: Hükümdarlardan biri, devletini n adamlarından birine bir mektup yazar. Vali bu mektubu alınca öper ve gözlerine sürer. Onun bu ta'zîmi, elindeki kağıda değildir. Onu kendisine bir mektub olarak göndermiş bulunan hükümdaradır. İşte bir kulun, bir surete secde etmesi de, aynen bunun gibi, o suretteki boyalara, renklere değil, o surette tasvir edilmiş bulunan zâtın adınadır! Bunun için suretlere secde caiz ve gereklidi r."
Biz, biliyoruz ki, putlara tapanların da zihniyet ve mantıkları aynen bu İskenderiye patriğinin mantığı idi! Yâni aynen bu misâl ile putlara tapılmıştır! Alenî ve aşikâr olarak Allah'a şirk koşulmuştur.
Bu müşrik papazın Musa ve Süleyman peygamber ler hakkında söylediğine gelince: Bunun sahîh ve vakî olduğunu kabul etsek bile, bundan surete secde etmek lâzım gelmez ki! Bu tıpkı, Dâvûd peygamber in, hatâsını unutmaması için, onu elinin içine yazması kabilinde n bir şeydir. Bunu, sırf unutmamak için elin içine yazmak nerede, bu müşriklerin yaptıkları nerede? Bir şeyin adını yazmak veya mücerred suretini yapmak; aynen ona tapmak gibi midir? Veya ona delil mi olur? Onlar bunu bahane edip yaptıkları suretleri n karşısına geçiyor, aynen Allah'a sığınır gibi o suretlere sığmıyor, secde ve dualar ediyorlar . Bunlar, hiç şüphesiz Allah'a ortak koşmaktır...
Onlar, bir misal verdikler i zaman bile, kendi yaptıklarına uygun bir misal vermiş olmuyorla r. Onların yaptığına mutabık düşen misal, şöyle bir misal olabilir:
Hükümdarın hizmetçilerinden biri, bir adamın yanma gidiyor. Bu adam derhal ayağa kalkıp, hükümdarın, hizmetçisine secde ediyor! Ona tapmıyor!... Adetlerin e göre ancak hükümdara yapılması gereken saygıyı, onun hizmetçisine yapıyor. Olayı gören kimseler de, bu adamı ayıplıyor... Ancak hükümdara yapılabilen davranışları, onun kölesi ve hizmetçisine yaptığı için, onun ahmak olduğuna hükmediyorlar... Hükümdar dahî, bunu öğrendiği zaman, "benimle, benim hizmetçilerimden birini eşit tutuyor" diye o ahmak adama kızıyor ve bu gibi hareketle ri kendisind en başkalarına yapmaması için onu uyarıyor...
işte mis alimi zdeki adam, yaptığı o aşırı ve yersiz hareketle ri ile, hükümdarın da gözünden düşmüştür... Halbuki o, o hareketle ri, aslında o köle için değil, yine hükümdarın adına yapmış idi... Fakat bu, kendisini n mazur görülmesine yetmemiş, hükümdar onu azarlamış ve bir daha böyle yapmaması için uyarmıştır.
îşte onların misalimiz e uyan fiillerin i kullara veya onların heykel veya suretleri ne secde etmeyi; islâm'ın kesin olarak yasakladığını biliyoruz . O halde, İslâm'a rağmen bunu yapanlara, Yüce Allah'ın rızası değil, gadabı vardır! Çünkü Allah'tan başka herhangi bir varlığı secde olunmağa, sığınılıp tapınmağa layık gören bir kimse, o varlığı Yüce Allah'a denk saymış olur ki bu, Yüce Allah'ın yanında en büyük günah, en büyük hatâ, en büyük zulümdür! Zulüm ve kabâhatta bundan daha ileri birşey de yoktur! îşte Yüce Allah'ın bu husustaki bir âyet-i celilesi: "Şirk gerçekten en büyük bir zulümdür."
Ve gerçekten Yüce. Allah kullarını, hükümdara yapılacak muameleyi onun kölesine veya düşmanına yapmayı çirkin görecek bir fıtratta yaratmıştır! Hiç insan, insanlık fıtratını yitirmediği müddetçe, , Allah'ın düşmanı bulunan şeytana itaati güzel görebilir mi? Şeytana uyup Allah'a şirk koşmak, zulümlerin en büyüğünü irtikab etmek, nasıl güzel olabilir? Allah'ın enbiyasının ve evliyasının ise bu işte, yani şu veya bu şekilde Allah'a ortak koşmakta, asla bir ilgileri yoktur. Onlar, kendileri sebebiyle şirk koşulmasından beri ve uzaktırlar, müşriklerin düşmanlarıdırlar! Allah'a ortak koşanlar, Allah'ın düşmanları ile ortak koşmuş olurlar.,. Allah ile, O'nun düşmanlarını denk tutmuş, O'nun düşmanını O'nun yerine koymuş olurlar.. . Çünkü O'nun indinde O'nun yarattıklarından herhangi birine secdeler edip tapınmak, manen yardımlar umup sığınmak, o mahluku Allah ile denk tutmak, onu Allah'a ortak koşmak demektir! Bunun en büyük bir zulüm ve çirkinlik olduğu sahih akıl ve temiz fıtrat sahibi bütün insanlarc a kabul edilmiştir! Bunun çirkinliğini bilip kabul etmek, bütün çirkin şeylerden daha önde gelir...
Bu Ümmet-î Salîbe'nin ise, gerek dinlerini n esaslarında, gerekse teferruatında akıldan ve fıtrattan ne kadar uzaklaştıkları, yaptıkları bu işlerle, Peygamber leri Hz. İsa'dan sonra ortaya çıkardıkları çeşitli bit'atlerle ortadadır.
Hristiyan larm Binlerini Bozmak İçin îcad Ettikleri
îşte, onların bit'alerinden biri de, Büyük Oruç dedikleri oruca başlarken ilâve ettikleri Cuma orucudur. .. Onlar, bu orucu, Kudüs'ü Farshlar'ın işgalinden kurtaran Herakliyu s için tutarlar. Bunun sebebi şudur: İranlılar Kudüs'ü işgal ettikleri zaman, büyük bir katliam yapıp hristiyan ları kılıçtan geçirdiler. Bu katliâmda Yahudiler de İranlılara yardım ettiler.. . Onların bu işgalini fırsat bilip nice hristiyanı öldürdüler... Sonra Herakliyu s sefere.çıkıp Kudüs'e kadar geldi ve orayı işgalden kurtardı. Bu sırada yahudiler onu yolda büyük hediyeler le karşılayıp, kendileri ne dokunmaya cağına dair ondan söz aldılar. Herakliyu s Kudüs'e girdiği zaman, hristiyan lar haklı şikayetlerini dile getirip yahudiler e gereken cezayı vermesini istediler . Herakliyu s: "Ben onlara dokunmaya cağıma dair söz verdim. Sözünden dönmenin dinimizde ki günânını bilirsini z. Binâen aleyh, sözümden dönemem" dedi. Hristiyan lar dediler ki: "Sen onlara söz verdiğin zaman onların senin din kardeşlerin olan bizlere neler yaptığını bilmiyord un. Onlar burada, burayı işgal eden İranlılarla beraber katliâm yaptılar! Nice hristiyanı öldürüp kiliseler imizi yıktılar. Onların haddini bildirmek hem senin için bir vazifedir, hem de Allah yanında bir sevaptır! Sözünden dönmüş olmana gelince: Bunun günahını ise bizler, senin namına yükleniyoruz! Bunun yerine, senin bağışlanman için oruç tutacağız! Ve bu orucu dînimiz devam ettiği müddetçe devam? ettireceğiz, bütün hristiyan lara emredeceğiz..."
Herakliyu s da onların bu fikrini kabul etti ve pekçok .yahudiyi öldürttü. Mescid-i Aksa'nın civarı kan gölü haline geldi. İşte onların Cuma Orucu dedikleri ve büyük oruçlarına ekledikle ri ilave oruçlarının aslı ve hikayesi budur.
Bu orucu, hâlen Kudüs'dekiler, Mısır'daki hristiyan lar tutarlar. Şam'daki ve Anadolu'daki hristiyan lar ise, o günü et yememek suretiyle oruçlu geçirdiklerine inanırlar...
Onlar, daha önce de anlattığımız gibi, oruç ayını Ramazan'dan ilkbahar'a naklettik leri zaman da, suçlarını böyle bir ilave ile karşılamışlar, bu maksatla on gün ilave orucu tutmuşlardı. Tabii bütün bunlar, Isâ (a.s.)'ın şerîatinde artırma-eksütme yapmak, o dini bozmaktır. Uydurma bayramlarının mahiyeti de böyledir...
Hristîyanlarm Dinlerini Bozmak İçin İcad Ettikleri Beşinci Bid'at
Bu da onların bir başka bayramıdır! Mîkail Bayramı dedikleri bit'attir. Bunun ortaya atılması, icâd ediliş hikâyesi ise şöyledir; Vaktiyle İskenderiye'de bir put vardı. Pek çok hristiyan, etraftan gelip bu putun yanında büyük bir bayram yapıyor, bu puta adak ve kurbanlar sunup tapıyorlardı... Bunun dine aykırılığını gören İskenderiye patriği Aleksandr os, bu putun yıkılmasını istedi ve bu iş için görevliler gönderdi. Orada kurban.ke silmesini de yasakladı. Fakat emrini yerine getirtmeğe muvaffak olamadı. Ona karşı direndile r...
Bunun üzerine patrik, bir hile düşündü, gelip onlara dedi ki: "Bu put kendisine ta'zimde bulunmak, kurban sunmakla sizlere hiçbir fayda veya zarar veremez! Siz bu bayramınızı, Allah'ın büyük melekleri nden bir melek olan Mîkâil için yapsanız, kurbanlarınızı onun için kesseniz, herhalde sizin için daha hayırlı olur, bu melek sizler için şefaatçi olur..."
Onlar patriğin bu teklifine razı olup kabul ettiler.. . Bunun üzerine oradaki put kırıldı... Kırılan putun yerine bir haç koydular. .. Oraya bir kilise yapıp adına da Mîkâil Kilisesi dediler.. . Diğer adıyla Kayseriye dedikleri kilise, işte o putun yerine yapılan kilisedir ... Artık orada icra ettikleri bayramı ve kestikler i kurbanları, putun adına değil de (!) Mîkâil adına yapar oldular.
İşte böylece (gerçek tevhîd inancından yoksun bulunan hristiyan din adamı) Patrik Aleksandr os, onları bir küfürden alıp başka bir küfre, bir sikten kurtarıp başka bir şirke teslim eyledi! Tarihte ve dinlerde, bunun benzeri sapıtma ve şaşırma örnekleri az değildir.
Onların bu meseledek i durumları, aynen mecûsiliği terkedip müslüman olan ve fakat Rafıziliğe geçen bir adamın durumu gibidir! Ve bu, bir misal olmaktan öte, vukua gelmiş ibretli bir olaydır. O adam böyle yaptığı zaman, sahih akıl ve temiz fıtrat sahibi müslümanlardan biri o adama yaklaşır ve açıkça der ki: "İyi bil ki! Sen, mecûsiliği bırakıp müslüman olmak, sonra da râfîzîliğe geçmekle; ancak ateşin bir köşesinden ayrılıp öbür köşesine geçmiş oldun! Yoksa ateşten kurtulmuş değilsin." Elbette, bir puta kurban sunmaktan vazgeçip Haç putuna kurban sunmak, secdeler edip tapınmakla insanlar; cehennemd en kurtulmuş, Allah'a yarar bir iş yapmış olamazlar! Ancak Allah'a şerik koşmuş olurlar!...
Hristiyan larm Dinlerini Bozmak İçin İcad Ettikleri Altıncı Bid'at
Bu da onların, bir Yahûdinin verdiği habere dayanarak Hz. isa'dan uzun bir müddet sonra icâd ettikleri bir bit'attir... Güya o yahûdinin verdiği habere binâen Haç'ın yerini keşfetmişler, o günden itibaren de Haç Bayramı dedikleri bayramı büyük bir ilgiyle yapar olmuşlardır...
Rafızîler, Hz. Hüseyin'in şehid edildiği vakti, matem vakti bilirler. .. Bunlar da, kendi iddiâlarmca Hz. îsâ'nm üzerinde haça gerildiği iki odun parçasını, bayram ve tapınma vesilesi edinirler
alintidir

Bende müslüman olduğu halde hırıstiyanlığa geçiş yapan insanları anlıyamıyorum hırıstiyanlığın ne halde olduğunu görmezlermiş gibi yeryüzünde tek hak din müslümanlığın olduğunu bilmiyorlarmış gibi cahilmi demek lazım bunlara yoksa başka birşeymi bilemiyorum.....paylaşımın için Allah razı olsun......