Gıybet kirli bir hastalıktır

En büyük haramlardan olmasına rağmen, günlük hayatın bir parçası haline
gelen ve bir afete dönüşen gıybetin oluşma nedenlerini bilmediğimiz için
ondan kurtulma yollarını da bilmiyoruz.




Ateşin bir odunu yakıp küle çevirmesi gibi, Müminin güzelliklerini
yakıp yok eden gıybetten gerektiği gibi kaçmıyoruz. Bu kirli ve büyük
günahın zararlarını bilmiş olsaydık, ona yaklaşamazdık bile...
"Ey iman edenler! Zannın çoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı
günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Biriniz diğerinize gıybet
etmesin. Biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte
bundan tiksindiniz. O halde Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, tevbeyi
çok kabul edendir, çok esirgeyendir." [Hucurat Sûresi, 12]
Gıybet
kirli bir hastalıktır!
Gıybet, bir kimsenin arkasından hoşuna gitmeyecek şeyleri söylemek,
başka bir deyimle, kendimize söylendiği zaman hoşlanmayacağımız bir
şeyi, din kardeşimiz hakkında konuşmamız anlamına gelir.
Gıybet, insan veya insanla ilgili birtakım şeyler üzerinde olur.
Kişinin bedeni, nesebi, ahlâkı, işi, dini, dünyası, elbisesi, evi,
bineği ve sair özellikleri dedikodu konusu olabilir.
Gözün şaşılığı, saçların döküklüğü, uzun veya kısa boyluluk, siyah
veya sarı renkte olmak...
Kaş-göz işareti yapmak, imâ, işaret ve yazı gibi, Mümini üzen her
hareket de gıybettendir. Meselâ elle birisinin uzun veya kısa
boyluluğuna işaret etmek, bir şahsın ayıpları hakkında yazı yazmak
gıybettir.
Gıybeti tasdik etmek de gıybettir
Gıybet yapılan yerde susan kişi gıybete ortak olmuş olur. İmam
Gazali; diliyle gıybetçiye karşı duramayanın kalbiyle inkâr etmesi
gerekir, der.
Allah Resulü şöyle buyurur: "Bir kimse yanında hakarete maruz kalan
bir Mümine gücü yettiği halde yardım etmezse, Allah o kimseyi kıyamet
gününde insanların önünde rezil eder"
"Ey kalbiyle değil, sadece diliyle iman edenler topluluğu!
Müslümanların gıybetini yapmayınız, ayıplarını araştırmayınız. Zira kim
kardeşinin ayıp ve kusurlarını araştırırsa Allah da onun kusurlarını
araştırır. Allah, kimin kusurunu araştırırsa onu evinin içinde bile olsa
rezil ve rüsva eder"
Gıybetin yapılabileceği yerler
* 1) Haksızlık karşısında: "Hak sahibinin söz hakkı vardır"
* 2) Fetva istemede: Utbe kızı Hind, Resulullah'a gelerek kocası Ebû
Süfyan'ı cimriliğiyle, çok az nafaka bırakmasıyla çekiştirmiş ve
kocasının malından haberi olmadan alıp alamayacağını sormuştu. Allah
Resulü de "Sana ve çocuğuna yetecek miktarda, iyilikle al" buyurdu.
* 3) Bir kimseyi kötülükten menetmek. Kötülüğü önlemeye çalışmak.
Efendimiz; "Hayâsızdan bahsetmek gıybet olmaz" buyurur.
* 4) Kişiyi meşhur olan lakabıyla anmak.
* 5) Kişinin, fitne fesat ve kötülüğü alenen yapması, yaptıklarından
dolayı gurur duyması, yaptıklarının söylenmesinden dolayı üzüntü
duymamasıdır. Yaptıklarıyla övünmesi yüzünden onları anmak gıybet
sayılmaz.
* 6) İstişare etmede: Efendimiz; "Facirin hâlini anlatmaktan
çekinmeyin ki halk, onun zararından korunsun" buyurur.
Gıybete
Sürükleyen Etkenler
Gıybetin Psikolojisi
* "Kul hakkı"nı eksik biliyoruz. Başkasının parasını, eşyasını izni
olmadan almayı kul hakkı görürken, aynı insanın kişilik ve şerefinin,
malından da değerli olduğunu unutuyoruz.
* Bir Müminin şerefi ve onuru malından daha değerlidir. Birbirimize
karşı malımızı koruduğumuz gibi iffet ve şerefimizi de korumak kollamak
zorundayız. Gıybet bir kul hakkıdır. Belki de helalliğinin elde
edilmesinin güçlüğünden en ağır kul haklarındandır.
* İslami kimliğimiz dikkate alındığında, bizim için uygun olmayan
seviyesiz gündemli meclislerde oturuyoruz. Kısır döngülü konuşmaların
ağırlıkta olduğu, akraba, ahbap sohbetlerinde gündeme hâkim olamayınca,
basit ve seviyesiz gündemin esiri oluyoruz.
* Gıybet etmesek bile edenlerle beraberliğimiz bizi o vebalın ortağı
yapıyor.
* Kimliğimizi başkalarının üzerinden öne çıkarmak gibi bir hataya
düşebiliyoruz.
* İntikam ve kinimizi tatmin için ağzımızı açtığımızda, belki de hak
sahibi iken hak ödeyecek bataklığa giriyoruz.
* Sinirli ve gergin olduğumuz vakitlerde ne konuştuğumuzu tam
anlayamıyor ve ölçüsüz konuşuyoruz.
* Alay etmenin ve eğlenmenin, vakit geçirmenin ölçüsüzlüğüne kapılıp
gidiyoruz.
* Eğlenirken düşmek istemediğimiz konumlara başka mümin kardeşimizin
düşmesine -en azından- sessiz kalarak cürüm işliyoruz.
* "Ben demiyorum, diyen başkası" gibi hiçbir haklılığı olmayan
savunmalara güveniyoruz. Bir mecliste bulunmak, o meclisin vebaline
ortak olmaktır. Ya kötülüğü men ederiz, ya da terk ederiz.
"Eğer söylediğin onda varsa gıybetini etmiş oldun"
Ebu Hureyre (ra.)'dan rivayetle Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz?"
Sahabeler; "Allah ve Resulü daha iyi bilir!" dediler.
Bunun üzerine;
"Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır" buyurdu.
Oradaki bir adam; "Ya benim söylediğim onda varsa? (bu da mı
gıybettir)" dedi.
Resulullah (s.a.v);
"Eğer söylediğin onda varsa gıybetini etmiş oldun. Söylediğin onda
yoksa bir iftirada bulundun demektir" buyurdular.
ALINTIDIR

loyal demiş ki:

Allah razı olsun abım emeğine sağlık

sendende aro kardeşim.