Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 3

Misafir

Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 3

"Kim kendisine doğru yol besbelli olduktan sonra Peygamber'e karşı çıkar, müminlerin yolundan başkasına uyup giderse onu döndüğü yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir gidiş yeridir". (Nisa 115)

İmam-ı Şafi Hazretleri icmanın (İslam âlimlerinin bir mesele hakkındaki ittifaklarının) şeriatta bir delil olduğuna ve hakkında icma olan bir hükme muhalefet etmenin haram olduğuna bu ayet-i kerimeyi delil göstermiştir. Olayın detayını İmam Mûzenî Hazretleri şöyle nakleder:

Bir gün İmam-ı Şafi'nin yanında bulunuyordum. Üzerinde yün elbise, elinde asası olan bir zat onun yanına geldi. İmam-ı Şafi Hazretleri duvara yaslanır bir vaziyetteyken, o zatın heybetinden doğruldu ve elbiselerini düzeltti. O zat kendisine: "Allah-u Teâlâ'nın dininde en büyük delil hangisidir?" diye sordu.

İmam-ı Şafi bu soruya: "Kitabıdır" diye cevap verdi.

Bunun üzerine o zat: "Sonra hangisidir?" dedi.

İmam-ı Şafi de: "Resulullah'ın sünnetidir" buyurdu.

O zat tekrar: "Daha sonra hangisidir?" diye sorunca, İmam-ı Şafi: "Ümmetin âlimlerinin bir hükümde ittifakı, yani icmadır" dedi.

O zat: "Bu sonuncusunu nereden buldun? İcmanın Allah'ın kitabında yeri var mıdır?" deyince, İmam-ı Şafi, bir mezhebe bağlanmanın şart olduğuna dair gösterdiğimiz bu ayeti okudu: "Kim kendisine doğru yol besbelli olduktan sonra Peygamber 'e karşı çıkar, müminlerin yolundan başkasına uyup giderse onu döndüğü yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir gidiş yeridir" (Nisa 115)

İmam Şafi Hazretleri, bu ayetin nasıl icmaya delil olduğunu şöyle izah etti: Bu ayet-i kerimenin beyanıyla "müminlerin yolundan başka bir yola uymak" yasaktır ve haramdır. O hâlde müminlerin yoluna uymakta vacip olmalıdır.

Hem Cenab-ı Hak, bu ayet-i kerimesiyle müminleri iki şeyle tehdit etmiştir:

1- Allah'ın Resulü'ne muhalefet etmek,

2- Müminlerin yolundan başka bir yola uymak.

Hâlbuki sadece Peygamber'e muhalefet etmenin de böyle bir tehdidi gerektirdiği kat'i delillerle sabittir. Dolayısıyla "müminlerin yolundan başka bir yola uymak" tek başına tehdidi gerektirmemiş olsaydı; o zaman bu, tehditte herhangi bir tesiri olmayan şeyin, bu tehdidi tek başına gerektiren bir şeye lüzumsuz olarak ilave edilmiş olması demek olurdu, ki böyle bir şey caiz değildir ve belagat ilmine zıttır. Hâlbuki Kur'an, belagat yani söz söyleme sanatında zirvededir.

O hâlde, hem Peygamber'e muhalefet etmenin hem de "müminlerin yolundan başka bir yola uymanın" tek başlarına tehdit sebebi olduğu meydana çıkmış olur. Bununla da hakkında ittifak edilmiş bir hükme yani icmaya muhalefet etmenin haram olduğu ve icmaya uymanın vacip olduğu sabit olur.

Zira "müminlerin yoluna uymamak" ifadesi, "müminlerin yolundan başka bir yola uymak" demek olur ki müminlerin yolundan başka bir yola uymak haram olunca, müminlerin yoluna uymamanın da haram olması gerekmektedir. Müminlerin yoluna uymamak haram olunca da, müminlerin yoluna yani icmaya uymak vacip olur. Çünkü bu iki zıt tarafın dışına çıkılmaz.

Madem bu ayet, icmanın şer'i bir delil olduğuna ve İslam âlimlerinin ittifak ettiği bir meselede onlara muhalefet edilemeyeceğine aşikâr bir şekilde delildir. O hâlde mezhepsizlik haramdır. Çünkü İslam âlimleri, müctehid olmayan Müslümanların bir mezhebe bağlanması gerektiği hususunda ittifak etmişlerdir.

Bu meselede âlimler arasında en küçük bir ihtilaf yoktur. Hiçbir ehl-i sünnet âlimi mezhepsizliği ders vermemiş hatta İmam Gazali'den tutun İ. Rabbani'lere, İmamların Güneşi lakabıyla meşhur İmam Serahsi'den tutun İmam Kurtubi'lere kadar, asırlarını güneş gibi aydınlatan âlimler dahi fıkhi meselelerde biz mezhep imamının peşinden gitmiş ve onu taklit etmişlerdir.

Elhasıl: Tefsirini yaptığımız ayet-i celile, bizleri iki şeyden menetmekte ve tehdit etmektedir.

1- Peygamberimiz'e muhalefet etmek,

2- Müminlerin yolundan başka bir yola tabi olmak.

Madem bir mezhebe tabi olmak müminlerin yoludur ve mezhepsizlik, müminlerin yolundan başka bir yoldur. O hâlde müminlerin yolu olan bir mezhebe bağlanmak vacip olup mezhepsizlik haramdır.

O hâlde mezhepsizler, kendi mezhepsizliklerini doğru gösterebilmek için şu iki şeyden birini yapmak zorundadır:

1- İcmanın delil olmadığını ispat etmeleri gerekir. Zira ispat edemezlerse, icmayı şer'i bir delil olarak kabul etmek zorunda kalırlar. Bir mezhebe bağlanmak hakkında da İslam âlimlerinin icması olduğuna göre, icmayı kabul etmek aynı zamanda, bir mezhebe bağlanmayı kabul etmek demektir. Mezhepsizlik icmaya muhalefet etmek demektir ki, bu da caiz değildir.

Bunu yapmaları, yani icmanın şer'i bir delil olduğunu inkâr etmeleri ise mümkün değildir. Zira tefsirini yaptığımız ayetin, Kur'an'da icmanın delil olduğunu bildiren diğer ayetlerin ve bu konudaki hadislerin delaletiyle icmaya uymak vaciptir ve kimse ayet ve hadislerin beyanını çürütemez.

2- İcmanın delil olduğunu çürütemezlerse ki çürütemezler. O hâlde mezhepsizliğin hakkında da bir icmanın olduğunu göstermek zorundadırlar. Zira bunu da yapamazlarsa, icmaya muhalefet ettiklerini kabul etmek zorunda kalacaklardır.

Bunu yapmaları da mümkün değildir. Zira on dört asır boyunca İslam âlimleri ve ehl-i sünnet uleması mezhepsizliğin haram olduğu konusunda ittifak ederek büyük bir icmayı oluşturmuştur

O hâlde mezhepsizliğin ve mezhepsizlerin yolu kapanmıştır. Kim bu ayetin beyanını işitir, icmanın vacip olduğunu öğrenir ve icmadan kendi görüşüne delil getiremeyerek bile bile icmaya muhalefet ederse işte onlar ayetteki tehdide muhataptırlar ve mezhepsizler bu tehdidin birinci safta muhataplarıdırlar.

ALLAH razı olsun... Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 3 Icon_sad

» Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 8
» Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 7
» Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 6
» Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 5
» Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 4

Reddiye Kitabı Ve İslama Davet ( Nasıl Müslüman Olurum )

Bir Mezhebe Bağlanmayı Emreden Ayet´ler - 3

Reddiye Kitabı Ve İslama Davet ( Nasıl Müslüman Olurum )

Reddiye Kitabı Ve İslama Davet ( Nasıl Müslüman Olurum )