Hangisi sana daha sevimli ey nefsim.....

Fecr vakti



Ölüm uykusunda gafiller



Yatağından doğruldu



Allah'ın zikriyle:



"Bismillah"



"Ölümümüzden sonra bizi yeniden dirilten Allah'a hamd olsun"



Buz kesmişti evin içi



Hırkasını sırtına atıp ağır adımlarla yolunu tuttu lavabonun



Suyla her temasında yavaş yavaş siliniyordu uykunun izleri



Havluyu omuzuna atıp salona doğru yürürken, belli belirsiz düşünceler canlanıyordu kafasının içinde



Pencereden havanın rengine şöyle bir göz atıp eski halı seccadesini yere serdi



Ve işte ilk buluşma anı



Salatu's-Sunneh...



Felak ve Nas ile Rabb'ine sığınırken, kelimelerin anlamları sırayla belirginleşiyordu zihninde



"Sığınırım karanlıktan yarılıp çıkan sabahın Rabb'ine, tüm yarattıklarının şerrinden..."



İki kısa rekat selam ile son bulurken



Uyku çoktan terk etmişti gözlerini



Hava alacakaranlığa dönerken tatlı bir korku duydu içinde



"Güneş doğmadan önce semaya açılmalı ellerim"



Bir tekbir daha aldı



"İnna enzelnahu fi leyleti'l-Kadr..."



"Şüphesiz biz, onu Kadir gecesinde indirdik..."



Her ayetle birlikte, türlü düşünceler canlanıyordu kafasında



O mubarek gecede indirilenin kadrini bilmiş miydi insanlık?



"Boşver insanlığı, sen bildin mi önce onu söyle" diye geçirdi içinden



Ardından ihlas'la bitirdi ilk rekatı



"...Lem yelid ve lem yuled ve lem yekun lehu kufuven ehad"



İkinci rekat daha da sarsıcıydı onun için



"Eraeytellezi yukezzibu bi'd-Din..."



"O dini yalanlayanı gördünmü?..."



Cipten V.İ.P'e, Versace'dan Nike'ye türlü şeyler geldi aklına



Sonra yine kendi nefsine döndürdü bakışlarını



"Ne yaptın ihtiyaçtan arta kalanı, paylaştın mı son kuruşuna kadar?"



Ve 'İnna a'tayna' ile bitirirken tek bir düşüncesi vardı artık



Rabb'ine kurban olarak sunmalıydı kendisini



Selam, tesbih ve dua...



Hamd ile bitirirken yakarışını



Teslimiyet ve tevekkül içerisinde arka arkaya tekrar etti üç kez:



"Hasbunallahi ve ni'mel vekil"



Ve üçüncüsünde ekledi:




"Ve ni'men-Nasir"



"Allah bize yeter, O ne güzel vekil ve ne güzel yardımcıdır"



İnsan bu ya "Gidip yatsam mı acaba?" diye düşünürken



Gözü sehpanın üzerindeki kitaplara ilişti birden



İki tercih arasında bir beşer



"Hangisi sana daha sevimli ey nefsim?"



Saniyeler akıp giderken, şeytanı mağlup etmeye karar verdi



Tekli koltuğa oturup sehpayı kendine doğru çekti



Önce Kur'an okudu bir miktar



Ağır ağır, düşüne düşüne



Fazla değil; 40-50 ayet kadar



Her bir yaprağını çevirirken aynı şeyi düşünüyordu hep:



"Sen neresindesin bunun?"



"Sadakallahu'l-Azim" derken acımasızca hırpalıyordu nefsini



"Sözünle olduğu kadar özünle de doğrula"



"Hayatınla tasdik et!"



Bitmemişti henüz



Buhari'nin Sahih'i ile devam etti okumaya



Beş hadis



Orijinal metni ve anlamıyla



Şöyle diyordu sonuncusu:



"Fe inne'l-Hayae mine'l-İman"



"Şüphesiz haya imandandır"



Almıştı alacağını



"Sadaka Rasulullah (s.a.v)" diyerek kitabın kapağını kapattı



Çayın altını yakmaya giderken



Aklında bir tek soru vardı:



"Bugün ne yapabilirim?"