INSANLARIN HALI

Vaktiyle bulundugu kuçuk yerde geçim SIKINTISI çeken durust ve temiz yaratilisli genç bir dervis, bir gun gurbete gidip yeni bir hayat duzeni kurmaya karar verir. Dervis bu yolculugu sirasinda akil erdiremedigi bazi olaylarla karlsilasir.

Bunlardan biri suydu: Bazi kimseler bir tarlaya bugday ekiyorlar hemen yetisip olgunlasiyor, onlar da hiç vakit kaybetmeden hasat ediyorlar, sonra bunlari atese verip yakiyorlardi.

Ikinci olarak suna sahit olmustu: Bir adam buyuk bir tasi kaldirmaya çalisiyor, kaldiramiyor; ama bu tasa bir tane daha ekleyince kaldirabiliyor, bir uçuncuyu ekleyince daha da rahat kaldirabiiyordu.

Sahit oldugu baska bir olay da su idi: Bir adam bir koyuna binmis, onun uzerine bir kaç kisi daha binmis kosturuyorlar, arkalarindan birileri de onlara yetismek için çabaliyor ama yetisemiyorlardi.

Dervis bunlarla kafasi karsimis bir halde uzun yolculugun nasil geçtigini anlamadan sehrin kapisina geldi. Burda nurani bir ihtiyar kendisini durdurup nereden geldigini, niçin geldigini yolculugun nasil geçtigini sorunca o da yolda karsilastigi alisilmamis hadiseleri anlatti. Bunun uzerine nur yuzlu evliya bu genç adama rastladigi olaylari bir bir açikladi.

"Senin yolda ilk rastladigin, bugday ekip hemen hasat eden ve sonra atese verip yakan insanlar, iyilik edip de onu sagda solda konusarak degerini sifira indiren insanlardir."

"Tas kaldirmaya çalisan kimse de sunu anlatir: Insana ilk isledigi gunah agir gelir, onun altinda ezilir. Ama ona tovbe etmeden baska gunahlar islemeye devam ederse artik o gunahlar ona hafifi gelmeye baslar."

" Koyun ve ona binenlere gelince, koyun cennet hayvanidir. Sirtindakileri cennete tasimaktadir. Koyuna ilk defa binen alimlerdir, ondan sonra binenler her siniftan muminlerdir, bunlara yetismek için kosanlar ise inançsizlardir..!"

Evet guzel ama ne kadar nasipleniyoruz bu kissadan? Ilk okudugumda beni iyi bir dusunceye sevk etti ve çuvaldizi kendime yonelttim.