İslamda Fal Bakmanın Hükmü...

Hadislerde geçen “Fal” sözcüğü, halk arasında bilinen fal değildir. Çünkü o fal İslam’da yasaklanmıştır. Hadisteki “fal” kavramı, "bir şeyi uğur saymak" anlamına gelen bir kavramdır.

“Fal” kelimesinin aslı “fe’l”dir. Bu da, “uğur, talih, baht” mânâlarına gelmektedir. “Tefeül” kelimesi de buradan türetilmektedir ki, “bir şeyi hayra yormak, Allah’tan hayır ve fayda ummak" demektir. Tefeül sünnettir. Peygamberimiz (a.s.m.) tefeülden hoşlanır; teşe’üm olarak bilinen, bir şeyi uğursuz saymaktan da hoşlanmazdı. Tetayyür / teşaum; bir şeyi uğursuz saymak manasınadır.

Hadiste, herhangi bir şeyi (söz gelimi, karganın evin penceresine gelmesi veya ötmesi, horozun zamansız ötmesi, tavuğun ötmesi vs) uğursuz, zararlı saymanın doğru olmadığı ifade edilmiştir. İslam’ın bu hususta cevaz verdiği şey, bazı şeylerden uğurlu bir sinyal, bir müjde almak düşüncesidir. Çünkü, bir şeyi uğursuz saymak, insanın moralini bozar ve söz gelimi: “Tavuk öttü; acaba Allah başımıza bir musibet mi getirir!” diyerek Allah’a karşı suizan etmeye başlar.

Aksine bir şeyi uğurlu saymak, iyilik ve güzelliğe yormak, insanın moralini yüksek tuttuğu gibi, Allah’a karşı da hüsnüzan kapısını açar.

Nitekim, Peygamberimiz (a.s.m) Hudeybiye anlaşması sırasında, müşriklerin temsilcisinin Süheyl adında bir kimse olduğunu duyunca, “Güzel; inşallah işimiz kolaylaşır.” demiş ve kolay/rahat anlamına gelen Süheyl kelimesini güzel bir sinyal olarak değerlendirmiştir.

Bu sebepledir ki, İslam’da bir şeyi uğur saymaya izin verildiği halde, bir şeyi uğursuz saymaya izin verilmemiştir. Çünkü, uğur saymak hayata mutluluk katar; pozitif bakış açısıdır. Uğursuzluk duygusu ise hayatı zehir eder.

Özetlersek; güzel düşünen, her şeyi güzel görür ve hayatından lezzet alır; kötü düşünen, ruhuna kötülükler içirir ve hayatına zehir katar. Şunu unutmayalım ki, feleğin çarkı bizim vehimlerimize göre değil, Allah’ın hikmetine göre dönmektedir.