Tanımayan sevemez

Yeni Üye Mesaj Sayısı : 18 Kayıt tarihi : 12/03/10

Dünyanın kendisi değil, sevgisi çok
kötüdür. Taşın, toprağın, ağacın ne suçu var? Suç olan, felaket olan, kalbi
bunlara bağlayıp âhireti unutmaktır. Bütün mesele buradadır.

Rast gele herkese (Namaz kıl, kılmazsan
yanarsın) demek uygun olmaz, ama ahiret yolcusu olan mümine böyle söylenebilir.
Yoksa dünya yolcusu olan, namaz da kılsa, hacca da gitse sapıtır. Önce onun
yönünü, dünyadan ahirete çevirmek gerekir. Bunun yolu da, ahiret yolcularını
sevdirmektir. Çok kimse, Evliya zatların sevgisini alamadıkları ve Allah
sevgisine kavuşamadıkları için, yollarını şaşırıyorlar, çünkü Allahü teâlânın
sevgisine kavuşmak için Onun sevdiği bir kulu bulmak çok önemlidir. Su isteyen,
duvara gitmez, musluğa gider. Eğer böyle mübarek zatların sevgisini insanlara
verebilirsek, onlara en büyük iyiliği yapmış oluruz. Bu yüzden insanlara,
Resulullahın vârislerini, yani Ehl-i sünnet âlimlerini, Silsile-i aliyye
büyüklerini tanıtıp anlatmalı, sevdirmeliyiz.

İmam-ı Rabbani veya Mevlana Halid-i Bağdadi
hazretleri gibi büyük zatları anlatırken, karşımızdaki onları bir severse, zaten
iş kökten biter, çünkü büyükler, (Evliyayı seven, evliya olur)
buyuruyorlar.Ne demek evliya olur? Allah dostu olur. Ondan sonra
artık dostlarla haşrolur. Evliya zatları sevebilmek için, onları tanımak
gerekir. Tanımadan sevgi olmaz. Bir kimse kapının önünden geçse, o da büyük bir
âlim olsa, fakat gören kimse tanımasa, nerden bilecek ki? Bu yüzden mübarek bir
zat, (Ben hocamı görmeseydim, hocam da bana Mektubat-ı Rabbani’yi anlatmasaydı
ve ben de bu kitabı elime geçirseydim, şöyle bir bakardım, bu kitap anlaşılmıyor
der, bırakırdım. Hatta bazı kısımlarına hiç aklım bile ermezdi, belki
sıkılırdım, ama hocam öyle anlattı ki, Mektubat’a ve İmam-ı Rabbani hazretlerine
bizi âşık etti. Ben de sıkılmadan okudum. Mektubat’ın her satırında hayat
bulduk) buyuruyor.

Şimdi Halid-i Bağdadi hazretleri Bağdat’a
gelse ve caddelerde dolaşsa, hiç kimse onun yüzüne bakmaz, çünkü gördükleri
halde tanımazlar. Onun için dinimizde esas olan, görmek değil,
tanımaktır.

İslamiyet’i
anlatmak isteyenin, Peygamber efendimizi anlatması gerekir. Peygamber efendimizi
anlatmak isteyenin de, Onun vârislerini anlatması gerekir. Onun vârislerini
anlayan, tanıyan Resulullah efendimize âşık olur. Ona âşık olan, Allahü teâlâya
âşık olur. Yoksa hiçbir aracı, vasıta olmadan, doğrudan doğruya Allah’ı severim
diyen, kimi sever? Nefsini sever. Tanımadığını nasıl sevecek? Kendini sevdiğinin
farkında değil, çünkü bu, bülbül sesini veya göl manzarasını veya ağaç
manzarasını sevmek gibi değildir. Allahü teâlâyı tanımanın yolu da, tanıyanları
tanımak ve onları sevmektir.

» Sevemez kimse beni senin sevdiğin kadar

İslamiyet ( Her Müslüman 'a Lazım Din 'i Bilgiler )

Tanımayan sevemez

İslamiyet ( Her Müslüman 'a Lazım Din 'i Bilgiler )

İslamiyet ( Her Müslüman 'a Lazım Din 'i Bilgiler )