Peygamberlere Düşmanlık

Peygamberlere Düşmanlık

Yahudiler, Allah tarafından seçilmiş ve Kuran'daki ifadeyle bir zamanlar "alemlere üstün kılınmış" bir kavimdir. (Bakara Suresi, 47) Ancak Yahudilerin çoğu kendilerine verilen bu nimete karşılık şükredici olmamış, Allah'ın emirlerine ısrarla isyan etmişlerdir. Bazıları ise, kendilerine gönderilecek peygamberleri öldürmeye kalkışacak kadar ileri gitmişlerdir. Önce kendi soylarından olan bazı peygamberleri nefislerinin hoşuna gitmeyen emirlerle geldikleri için öldürmüşler, Peygamberimiz Hz. Muhammed'i ise kendi soylarından olmadığı için katletmek istemişlerdir. Bunun sebebi bir kaynakta şöyle açıklanır:
Eskiden olduğu gibi günümüzde de Yahudiler bir peygamberin ancak İsrailoğulları soyundan geleceğine, o ulusun dışında peygamberlik etmeye değer bir insanın bulunmadığına inanırlar. Bu nedenle Hıristiyan ve İslam peygamberlerini, kesinlikle peygamber olarak görmezler. [29]

HZ. ZEKERİYA (A.S.) EFENDİMİZİ ŞEHİD ETMELERİ

Yahudiler Hz. İsa (A.S.) efendimize düşmanlıkta pek ileri gitmişlerdi. Onun babasız doğduğunu reddetmişler, "Hz. İsa (A.S.) Hz. Yusuf (A.S.)'dan olma bile demişlerdi. Fakat Hz. İsa (A.S.) efendimizin beşikte konuşması üzerine, Yahudilerin Hz. Meryem (R.A.) hakkında yaptıkları iftiralar çürümüştü.
Bir süre sonra dönemin inkarcı Yahudileri, tekrar aynı itham ve iftiralarına başladılar. Bu sefer "Bu işi olsa olsa Hz. Zekeriya (A.S.) yapmıştır" diyerek Hz. Zekeriya (A.S.) efendimiz gibi yüce bir peygamberi ithama kalkıştılar. Bu fikir Yahudi halkı arasında işlene işlene nihayet Hz. Zekeriya (A.S.) efendimizi öldürmeye teşebbüs edecek dereceye geldi. Dini, çıkarları için kullanan dönemin bazı ikiyüzlü hahamları tarafından galeyana getirilen bazı Yahudiler, Hz. Zekeriya (A.S.) efendimizi (halktan korunmak amacıyla) içinde saklandığı ağaçla beraber keserek öldürdüler.

HZ. YAHYA (A.S.) EFENDİMİZİ ŞEHİD ETMELERİ

İsrail oğullarının reislerinden Kral Herod, Hz. Musa (A.S.)'in şeriatine göre caiz olduğu halde, Hz. İsa (A.S.)'in şeriatinde haram edilmiş olan bir kızı nikahlamak istemiş; nikâhı kıymak için de Hz. Yahya (A.S.)'a müracaat etmişti. Hz. Yahya (A.S.), bu nikâhı kıymaktan sakındı. Zira kendisi, Hz. İsa (A.S.)'in nübüvvetinden sonra, O'nun şeriatiyle amel etmeye başlamıştı.
Bu yeni şeriata içerleyen bazı Yahudi önde gelenleri Kral Herod'a baskı yaparak, Hz. Yahya (A.S.)'in öldürülmesi için ısrar ettiler. Bu ısrarlar üzerine reis de Hz. Yahya (A.S.)'in başını kestirerek, O'nu şehit etmişti.

HZ. İSA (A.S.) EFENDİMİZE PLANLANAN SUİKAST

Hz. Musa (A.S.)'in şeriati yerine yeni bir şeriat getiren Hz. İsa (A.S.)'in tebligata devam etmesi, dönemin bazı iki yüzlü Yahudi din adamlarının gayz ve haset damarlarını gittikçe daha fazla tahrik ediyordu. Nihayet bir hileyle Hz. İsa 'yı öldürmeye karar verdiler. İçlerinden birini iman etmiş gibi gösterip, havarilerin içine sokacaklar; toplandıkları yeri ve zamanı öğrenip baskın yaparak Hz. İsa 'nın vücudunu ortadan kaldıracaklardı. Yuda Isharyot adlı şahıs havariler arasına karıştı. Fakat ilahi tuzak ile bir başkası Hz. İsa (A.S.) sanılarak çarmıha gerildi, Hz. İsa ise diri olarak Allah’ın (C.C.) katına alındı.

Yahudilerin Hz. Zekeriya (A.S.) ve Hz. Yahya (A.S.) efendilerimizden başka, daha birçok peygamber ve tebliğ yapan alimleri öldürdüğü rivayet edilmektedir. Hz. Ebu Ubeyde (R.A.)'dan rivayet edilen bir hadiste Resulullah (S.A.V.) efendimiz "Yahudilerin bir kuşluk vaktinde kırk üç nebiyi katlettiklerini ve o nebilerin tabi olanlarından, emr-i bil ma'ruf etmek üzere kıyam eden, yüz on iki kimseyi ikindi vakti katlettiklerini" söylemiştir. [30]
Yahudilerin kendilerinde olmayan peygamberlere karşı bu kindarane tutumu, Resulullah (S.A.V.) efendimiz zamanında da devam etmiştir. "Yahudiler ahir zamanda gelecek olan son peygamberin bütün özelliklerini Resulullah (S.A.V.) efendimiz de buldukları halde sırf gurur ve kibirleri yüzünden ona tabi olmamışlar, bu yetmezmiş gibi hem fiilen hem de sözleriyle onu taciz etmişlerdir. Bu eziyet o dereceye varmıştır ki selam verirken dahi, kötülük etmekten geri durmazlardı. Müslümanların kendi aralarında kullandıkları "Es- selamu Aleyküm" (Allah’ın selameti üzerinize olsun) selamlaşmalarını; Yahudiler Resulullah (S.A.V.) efendimizle karşılaştıklarında laf karışıklığına getirerek, ağızda yuvarlayarak "Es-samu aleyke" (Ölüm sana olsun!) derlerdi.

HZ. MUHAMMED (S.A.V.) EFENDIMIZE YAPILANLAR

Resulullah (S.A.V.) efendimiz Bedir'de müşriklerle çarpıştıktan sonra, bir Yahudi karısı ile karşılaştı. Kadının başındaki çanak içinde kızarmış oğlak kebabı ve kolunda da şekerlilerden tatlı bir şey vardı. Yahudi karısı efendimize;
- Ya Muhammed! Hamd olsun Allah'a seni sağ salim getirdi. Eğer Medine'ye sağ salim dönersen, şu oğlağı kesip, yemen için sana getireyim diye Allah'a adak adamıştım" dedi.
Resulullah (S.A.V.) efendimiz de bir lokma tatmıştı. Ta ki bu zehir etkisini, Resulullah (S.A.V.) efendimizin son zamanlarında gösterdi. Hatta;
- "Yahudilerin hani o zehri yok mu? beni bitiriyor, içimde her damarımın yırtıldığını hissediyorum." derdi.

Resulullah (S.A.V.) efendimize düzenlenen bir başka zehirleme hadisesi de söyle olmuştu. Ka'b b. Eşref; Resulullah (S.A.V.) efendimize sürekli tuzak, tertipler düşünen Yahudilerdendi. Bir gün Yahudilerden bir cemaatle anlaşarak yemek hazırlamış, efendimizi öldürmek için, düğün ziyafetine davet ettirmişti. Resulullah (S.A.V.) efendimiz, sahabelerinin bazılarıyla birlikte bu davete gitmişse de Hz. Cebrail gelip bu tuzağı haber vermiş, efendimiz de onların yanlarından ayrılmıştı.
Yahudiler Resulullah (S.A.V.) efendimizi öldüremeyip, İslami gelişmeyi engelleyemeyince bu sefer Müslümanların arasında fitne çıkarmaya, birbirlerine karşı düşmanlık yaymaya başladılar. Abdullah İbni Sebe, her peygambere Allah tarafından vasi verildiği ve Hz. Muhammed (S.A.V.) efendimizin vasisinin Hz. Ali (R.A.) olduğu hakkında propagandaya girişti. Dolayısıyla her müminin bizzat söz ve fiil ile Hz. Ali (R.A.) hukukunu müdafaa etmekle sorumlu olduğunu ileri sürdü. Nisan 658'de Mısır'dan Medine'ye gelenler arasında bulunmuş ve halife Hz. Ali (R.A.)'ye refakat etmiştir. Kendisinin bizzat Hz. Ali (R.A.)'ye secde edip tapınması, çevreden çok şiddetli bir tepki gördü. Hz. Ali (R.A.) efendimiz bunun üzerine onu derhal Medine'ye sürdü. (İslam Ansiklopedisi) Fakat bundan sonra Müslümanlar kesin olarak ikiye bölünmüş oldular.
Görüldüğü gibi Müslümanların Sünni-Şii (veya alevi) diye ikiye bölünmesi, İslam'a düşmanlık besleyen bir kısım Yahudilerin kışkırtmalarının etkisiyle olmuştur. Ve Siyonist Yahudiler bu parçalama hareketlerini değişik şekillerde bugün dahi sürdürmeye çalışmaktadırlar.
Tüm bunlara karşılık Allah peygamberimize Yahudiler hakkında "Yine de onları affet, aldırış etme. Şüphesiz Allah, iyilik yapanları sever" (Maide Suresi, 13) buyurmuştur. Dolayısıyla bugün de Müslümanlar, bir kısım Yahudiler kendilerine karşı hasmane duygular beslese de, onlara karşı adil, barışçıl ve affedici bir tutum takınmalıdırlar.

güncel...

EFENDİMİZİ ZEHİRLEYENLERİN ELİ KIRILSIN VE ONA HAKARET EDENLER 2 CİHANDA GÜLMESİN İNŞŞ.