Fâtiha'nın Yedi Kapısı

Fatiha
bir kapıdan girişini resmin oluşturuyor, devrediyor, hissettiriyor,
yaş(at)ıyor… Dört M’li bir giriş söz konusu: Önce müsaade kapısından
geçiliyor, “besmele”. içeri girer girmez minnettarlık ifade ediliyor:
“elhamdulillah”. Bir kaç adım sonra, merhametin kucağında bulur kendini
insan: “errahmanirrahim!” en sonunda, mesuliyetle yaşadığımız
farkedilir; “din gününün mâliki.”

1.Bismillah: Kapının beri tarafındasın, evvelâ izin istemen gerek..
kapının ardında kim var? Kapının önündeki kim? İçeriye davet eden kim?
İçeriye girecek kim? “besmele” bir müsaade isteme tavrıdır… ALLAH’ın
adıyla, Rahman Rahîm O…. Kapıya dayanan, kapıyı çalan, önce kimliğini
benimsetiyor kendine, kendini tanımlıyor, haddini biliyor.. “Ben bana
ait değilim.” “Ben ben değilim!” tevazu’yu giyiniyor. Kendi adından
vazgeçiyor. Başkası adına çalıyor kapıyı. Bir başkasının ismiyle,
ALLAH’ın ismiyle eşikte duruyor.. kapıyı çalan, aciz ve fakir, kendi
kendine yetmiyor; kendisi kendine ait değil… Kapı ise ALLAH’ın..
kapının önünde ve ardında O’nun hükmü geçiyor, O’nun mülkü uzanıyor..
Rahman ve Rahîm O: varlık kapısından içeri çağırdığına muhtaç değil;
hatta kulun kendisine muhtaç olmasına bile muhtaç değil! kul kendine
muhtaç olmasaydı, kapıya dayanmasaydı, kendisinde bir eksiklik, bir
mutsuzluk, bir hoşnutsuzluk hali olmayacaktı. Kimse de hesap
soramayacaktı… Hiç kimseye muhtaç olmayan Rahman’ın her şeye muhtaç
olana açtığı kapıdır rahmet..

2.Elhamdülillah: Herşeye muhtaç olanın hiç kimseye muhtaç olmayana
söyleyeceği ancak teşekkürdür.. sonsuz bir minnettarlıktır duyacağı..
mahçuptur muhatap olmadıkları karşısında. Hiç ummadığı, hiç
beklemediği, hiç hak etmediği iltifatlar görmektedir. Hamd O ALLAH’a
dır ki o Rabbidir âlemlerin.. alemler sırf onu karşılamak için, sırf
kendisini memnun etmek için terbiye edilmekte, çekip çevrilmektedir..
hiç yoktan var edilenin, kendisini hiç yokken var edene söyleyeceği tek
şey, söylediği halde asla bitiremeyeceği, asla sonuna gelip
doyamayacağı tek şey teşekkürdür…. Varedilen varlığının hiç bir cüzünü,
hiçbir parçasını yanı sıra getirmiş değildir; yoktan varedilen yoktan
var edene hiçbir sermaye katmış değilir, yok olanın, hiç ortada
olmayanın yoktan var edene katkısı olmamıştır; yok olan ve yok
olduğunun farkında olmayan, var edilme arzusunu bile dillendiremeyen
kendisini yoktan var edene bir işaret olsun göndermiş değildir ki, O’na
borcuna bir sınır koyalım….

3.Errahmanirrahîm: Her şeye muhtaç olarak varlığa dahil olanın ilk
gördüğü üzerindeki sebepsiz merhamettir.. hem kendisine acınmıştır; hiç
yokken, yokluğunu bile farkedemediği unutulmuşluklardan çekip
alınmıştır, hem de acıdıklarına acınmıştır; mutluluğunu bir anda yok
edebilecek, huzurunu hemen dağıtabilecek kırılganlıkları olan nice
sevdikleri de hesapsız ve sebepsiz mutlu edilmektedir. Hem merhamet
görmektedir, hem merhamet göstermek istediklerine merhamet
gösterilmektedir. Varlığın göğsünde çarpıp duran görünmez bir kalp
gibidir rahmet… Rahmandır ALLAH; herkese her zaman şefkat etmektedir.
Rahîmdir ALLAH, herkesin içinde her bir şeye özel olarak da şefkat
etmektedir. Herkese birden şefkat etmesi, herkese ayrı ayrı şefkat
etmesine engel değildir. Herkes O’nun rahmetine, bütün çiçeklerin hep
birlikte güneşten beslenmesi gibi, hep birlikte muhatap olmaktadır;
çünkü Rahmandır. Ama herkes, her bir çiçeğin güneşten kendine özel
renkler devşirmesi gibi, kendini biricik eyleyen biçimler bürünmesi
gibi, biricik ve bitanecik olarak rahmete muhatap olmaktadır; çünkü
Rahîmdir.

4.Mâlik-i yevmiddîn: Din günün sahibi o.. buradaki varlığın, başka ve
ebedî bir varlığa yolculanman adınadır. “din günü” içindesin.. hesaba
çekilebilir bir haldesin. Başına buyruk var değilsin. sorumluluk
sahibisin… Bu varlık bir koza; sonsuzun kelebeklerine gebe.. adımın bir
sırat üzerinde, ölçüleri sonsuza ayarlı, sonsuzca yansımaya ayarlı..
buradaki bir ayineye düşüyor her dem; yansıması sonsuzda; yüzün başka
bir âlemin nazarına düşüyor… Burası burdan ibaret değil, sen buradasın
ama burada kalmayacaksın. Buradasın, ama buraya razı olamazsın..

5.Yalnız sana kulluk ederiz: Minnettarlığın en güzel ifadesi…

6.Yalnız senden yardım dileriz: Merhametinin her şeye yettiğinin
ifadesi.. başka kimsenin acımasına muhtaç değiliz.. sen yetersin bize,
her birimize, hepimize..

7.Sırat-ı müstakîme hidayet eyle bizi: Hesabımızı ancak böyle veririz..
üzerlerine gazab indirilmiş olanların kalarak değil. Sapmışların yoluna
düşerek hiç değil..


Senai Demirci










__________________

GÜNCEL

EMEĞİNE SAĞLIK ABİM.

ALLAH RAZI OLSUN KARDEŞİM

ALLAH SIZLERDENDE RAZI OLSUN.

7.Sırat-ı müstakîme hidayet eyle bizi: Hesabımızı ancak böyle veririz..
üzerlerine gazab indirilmiş olanların kalarak değil. Sapmışların yoluna
düşerek hiç değil..








ALLAH c.c razı ve hoşnut olsun abi

Rabbim müminleri sıratı müstagımden ayırmasın inşş. amin

Mümine Sultan demiş ki:

7.Sırat-ı müstakîme hidayet eyle bizi: Hesabımızı ancak böyle veririz..
üzerlerine gazab indirilmiş olanların kalarak değil. Sapmışların yoluna
düşerek hiç değil..








ALLAH c.c razı ve hoşnut olsun abi

Rabbim müminleri sıratı müstagımden ayırmasın inşş. amin

AMIN.AMIN .AMIN. RAHMAN SENDENDE RAZI OLSUN ABLAM.