ABDULKADİR GEYLANİ HZ.

ABDULKADİR GEYLANİ HZ.
Nur yumağı çocuk küçük bir kafile ile Bağdat'a gitmek üzere yola düştü. Hemedanı geçince birden bire silahlı altmış atlı eşkıya çıkageldi. Kafilenin önünü kesip soydular. Eşkıyalardan biri gelip: 'Ey fakir çocuk!' dedi. 'Senin de üzerinde bir şeycikler var mı?' Nur yumağı Abdulkadir-i Geylani (KSA) Hz.leri: 'Var!' dedi. 'Kırk altınım var.' Eşkıya güldü. 'Git oradan fakir çocuk.' dedi, onu bırakıp gitti. Bir başkası geldi sordu. 'Nerededir?' dedi. 'Koltuğumun altındadır.' dedi. Alay ediyor zannederek 'Reisimizin yanına yürü' deyip çete reisinin yanına götürdüler. Azılı eşkıya sordu: 'Ey çocuk. Kırk altınım var demişsin. Doğru mu bu?' Gavs cevaben: 'Evet.' dedi. Eşkiya başı 'Nerede?' diye sorusunu tekrarlayınca: 'Elbisemin altında dikili.' diye yanıt aldı. O anda elbiseyi hemen kesip baktılar. Gerçekten kırk altını buldular. Eşkıya reisi hayrete düşüp: 'Çocuk. Neden söyledin?' diye sordu. Eşkiya başının aldığı yanıt çok enteresan: 'Anneme ne olursa olsun doğruluktan ayrılmayacağıma, yalan söylemeyeceğime söz verdim. İhanet edemem.' Eşkıya reisinin birden gözleri pınar oldu ve haykırdı: 'Bu çocuk annesine verdiği ahde bu kadar vefa gösteriyor, ben bunca senedir beni yaratıp yetiştiren Rabbime ihanet ediyorum. Tövbe edip eşkıyalığı bırakıyorum' dedi. 'Bu çocuk benim kurtarıcım oldu.' Eşkıya reisinin gözyaşı ile tevbe etmesi diğer şakileri de etkiledi. 'Ey reisimiz! Şimdiye kadar yol kesmede, eşkıyalıkta başımız idin, şimdi de tevbe etmede ve iyiliğe dönmede reisimiz ol' dediler.

Alıntıdır